Калі б вы паслухалі Просты расказ маёй маці, Як на дываны Трэба ніткі кужэльныя прасьці, Потым сукаць, фарбаваць У вясёлак адценьні, Потым снаваць, укідаць У ніты іх зь цярпеньнем, Потым – як ткаць на ставах, Панажоў, можа, дваццаць, Быццам бы струны цымбальныя, Перабіраць, не мыляцца, – Можа тады вы, сябры, Дагадаліся б, зналі б, Як у маім краі Некалі песьні складалі – Песьні суровага I незайздроснага лёсу, Але якія ня ведаюць Старасьці, зносу.
1965
|
|